Η ουρολιθίνη Α είναι ένας εντερικός μεταβολίτης του ελλαγικού οξέος με αντιοξειδωτική και αντιπολλαπλασιαστική δράση. αναστέλλει την ανάπτυξη των κυττάρων T24 και Caco-2 με τιμές IC50 43.9 και 49 μM, αντίστοιχα.

Φυσικές και χημικές ιδιότητες της ουρολιθίνης Α

Η ουρολιθίνη Α είναι δευτερογενής μεταβολίτης της φυσικής πολυφαινολικής ένωσης ελλαγιταννίνη. Οι τελευταίες μελέτες έχουν δείξει ότι η ουρολιθίνη Α έχει σημαντικές βιολογικές δράσεις, όπως αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη, αντιγήρανση, ρύθμιση οιστρογόνων/ανδρογόνων και πρόκληση μιτοχονδριακής αυτοφαγίας. Επομένως, η ουρολιθίνη Α παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη και θεραπεία πολλών ασθενειών, όπως ο καρκίνος, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η νόσος Alzheimer, η νόσος του Πάρκινσον, ο διαβήτης, η παχυσαρκία, η οστεοαρθρίτιδα κ.λπ.

Πηγή και δομικά χαρακτηριστικά της ουρολιθίνης

Η ουρολιθίνη Α (UroA) και η ουρολιθίνη Β (UroB) απομονώθηκαν αρχικά από πέτρες στα νεφρά προβάτου ως μεταβολίτες του ελλαγικού οξέος. Η φυσική ουρολιθίνη δεν είναι κοινή στη φύση, αλλά ως μεταβολίτης της ελλαγικής τανίνης ή του ελλαγικού οξέος, κατανέμεται ευρέως στα ούρα, τα κόπρανα και τη χολή θηλαστικών όπως ο άνθρωπος, οι αρουραίοι, τα ποντίκια, τα βοοειδή και οι χοίροι. Οι Espín et al. διαπιστώθηκε ότι η ουρολιθίνη μπορεί να εμπλουτιστεί σε υψηλή συγκέντρωση στην κύστη και τη χοληδόχο κύστη των ιβηρικών χοίρων, αλλά δεν υπάρχει εμφανής εμπλουτισμός σε άλλους ιστούς όπως οι μύες, το λίπος, τα νεφρά, το ήπαρ και η καρδιά. Πειραματικές μελέτες σε ποντίκια και ανθρώπους διαπίστωσαν ότι η ουρολιθίνη και τα παράγωγά της είναι εμπλουτισμένα στον ιστό του προστάτη και κατανέμονται επίσης στον ανθρώπινο ιστό του παχέος εντέρου.

Η ουρολιθίνη παράγεται από το ελλαγικό οξύ χάνοντας έναν δακτύλιο λακτόνης και βαθμιαία αφυδροξυλιώνοντάς τον. Αφού το ελλαγικό οξύ χάσει τον δακτύλιο λακτόνης του, λαμβάνεται πρώτα η ουρολιθίνη Μ-5 (UroM-5). Το UroM-5 αφυδροξυλιώνεται σε διαφορετικές θέσεις για να παράγει πολλά ισομερή τετραϋδροξυ ουρολιθίνης όπως η ουρολιθίνη D (UroD) και η ουρολιθίνη Μ-6 (UroM-6). Η τετραϋδροξυ ουρολιθίνη χάνει μια ομάδα υδροξυλίου για να παράγει τριυδροξυ ουρολιθίνες όπως η ουρολιθίνη C (UroC) και η ουρολιθίνη Μ-7 (UroM-7). Η τριυδροξυ ουρολιθίνη χάνει μια άλλη ομάδα υδροξυλίου για να παράγει διυδροξυ ουρολιθίνες όπως το UroA και το ισομερές της ουρολιθίνης Α (isoUroA) και τελικά λαμβάνεται η μονοϋδροξυ ουρολιθίνη Β (UroB). Επιπλέον, το isoUroA είναι ευκολότερο να αφυδροξυλιωθεί για να παραχθεί το UroB από το UroA. García-Villalba et al. Χρησιμοποίησε in vitro πειράματα εντερικού μικροβιακού μεταβολισμού για να ανακαλύψει τους μεταβολίτες του ελλαγικού οξέος, UroM-5, UroM-6, UroM-7, UroC και ουρολιθίνης Ε (UroE), επιβεβαιώνοντας για πρώτη φορά ότι η ουρολιθίνη παράγεται υπό τη δράση εντερική χλωρίδα.

Η ουρολιθίνη Α είναι προϊόν της εντερικής χλωρίδας. Αφού ο ανθρώπινος οργανισμός τρώει λαχανικά και φρούτα όπως ρόδια, μούρα και ξηρούς καρπούς, τα εντερικά βακτήρια και τα φαινολικά αντιοξειδωτικά που είναι πλούσια στα παραπάνω φρούτα και λαχανικά αντιδρούν για να παράγουν ουρολιθίνη Α. Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες προκλινικές μελέτες έχουν επισημάνει ότι η ουρολιθίνη Α βοηθά τον πολλαπλασιασμό των μιτοχονδρίων και ενισχύει τη λειτουργία του, προάγοντας έτσι την υγεία των κυττάρων και η επίδραση είναι ιδιαίτερα σημαντική σε μύες, εγκέφαλος, αρθρώσεις και άλλα μέρη.

Πρόσθετα οφέλη της ουρολιθίνης Α: απώλεια βάρους και σπλαχνικό λίπος

Επιπλέον, η ουρολιθίνη Α βοηθά στην απώλεια βάρους. Ένα πείραμα σε ζώα το 2020 έδειξε ότι η ερευνητική ομάδα τάισε υπέρβαρα ποντίκια με 4 τρόπους: κανονική διατροφή, δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά συμπληρωμένη με ουρολιθίνη Α μετά από 10 εβδομάδες και δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά συμπληρωμένη με ουρολιθίνη Β μετά από 10 εβδομάδες. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ότι οι δύο ομάδες παχύσαρκων ποντικών που έλαβαν συμπλήρωμα ουρολιθίνης είχαν σημαντική μείωση στο βάρος και στο σπλαχνικό λίπος.